نه اینکه حرفی نباشه واسه زدن ! اتفاقا از حجم بالای حرفا هست که اینطوری این وبلاگ سوت و کور مونده ! نمیدونم از کجا شروع کنم ! کدوم رو اول بگم که حق اون یکی ضایع نشه !! شرح مصیبت نباشه ! آدم بعد از یه مدت ننوشتن وسواسی میشه ! حالا که به سلامتی این وبلاگ همون دو دونه خواننده اش رو هم از دست داده این همه وسواس واسه چیه خدا داند!!!!
من که همیشه به یادتم.
وب تو بدون خواننده نمی مونه
خیالت تخت